Το φεγγάρι του Μαρτιού
Όσοι είναι ελεύθεροι, μόλις αντικρίσουν για πρώτη φορά το φεγγάρι του Μαρτίου, ρίχνουν πίσω τους κάτι δικό τους και λένε: «Φεγγαράκι μου μαρτίσιο, δείξε μου με ποιόν θα ζήσω». Τη νύχτα στον ύπνο τους θα παρουσιαστεί ο μελλοντικός του σύντροφος.Το μαρτίτσι ή μαρτιάτικο ή Μάρτης
Αγόρι ή Κορίτσι
Ένα άλλο έθιμο που υπήρχε γι’ αυτές τις ημέρες (κάποιοι το τηρούν και σήμερα) ήταν το μαρτίτσι ή Μάρτης. Παλαιότερα μικροί και μεγάλοι το φορούσαν την παραμονή της 1ης Μαρτίου για να μην τους “πιάσει” ο Μάρτης και τους μαυρίσει!
Το μαρτίτσι γίνεται με δύο ή τρία, συνήθως μάλλινα νήματα σαν πλεξούδα, χρώματος λευκού και κόκκινου. Το φορούν στον καρπό ενός χεριού (συνήθως του αριστερού) σαν κομποσκοίνι και το κρατούν μέχρι το Πάσχα. Κατά το έθιμο το μαρτίτσι το καίνε με τη λαμπάδα, τη νύχτα της Αναστάσεως στην εκκλησία. Ενώ σε πολλές περιοχές της Ελλάδας το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους!
Για να μάθουν το φύλο του κυοφορούμενου εμβρύου έπαιρναν το διχαλωτό κοκαλάκι της κότας, το έστηνα όρθιο κοντά στο τζάκι και σε τόση απόσταση, ώστε να μην καεί γρήγορα και με ένα ξύλο μετρούσαν το άνοιγμα. Το ίδιο έκαναν και με το νεφρό του κατσικιού ή του αρνιού, καθώς αυτό ψηνόταν στη φωτιά. Αν άνοιγε, κορίτσι, και αν, καθώς ψηνόταν, έκλεινε αγόρι.
ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ – ΛΑΪΚΕΣ ΜΑΝΤΕΙΕΣ, ΗΠΕΙΡΟΣ
Τις θεωρούσαν επίσης και κακές ώρες των μηνών Μάρτη και Αυγούστου, οι οποίες προξενούν μεγάλες ζημιές. Σε εννέα μέρες των μηνών αυτών, τρεις στην αρχή, τρεις στη μέση και τρεις στο τέλος, υπάρχει μια κακιά ώρα. Τον Μάρτη αν κόψεις ξύλα, θα σαπίζουν και τον Αύγουστο, αν πλύνεις ρούχα, θα αχρηστευθούν.
Προλήψεις
Αν
• Ξεφορτώνονται (τινάζουν τα φτερά τους) οι κότες στην αυλή, θα έχεις μουσαφίρη.
• Κρέμεται αράχνη από κάπου στο σπίτι, θα έρθει επισκέπτης.
• Σε τρώει το αριστερό χέρι, θα πάρεις χρήματα. Αν είναι το δεξί, θα χαιρετήσεις.
• Χυθεί καφές στο φλιτζάνι, χρήματα. Αν χυθεί στο τραπέζι, γούρι.
Το κακό μάτι
Μέσα σ΄ένα ποτήρι με νερό σβήνουν μερικά κάρβουνα, αφού πρώτα τα είχαν ονοματίσει το καθένα με τα ονόματα εκείνων που πίστευαν ότι ματιάστηκαν τελευταία. Αν το κάρβουνο επέπλεε, τότε και το αντίστοιχο πρόσωπο δεν είχε σχέση με το μάτιασμα, ενώ αν βούλιαζε, είχε κακό μάτι. Έβγαζαν από το ποτήρι τα κάρβουνα και έδιναν στον ματιασμένο να πιει τρεις φορές από το νερό αυτό, λέγοντας ταυτόχρονα και μερικά λόγια. Έτσι έφευγε από πάνω του το κακό μάτι.